zondag 6 oktober 2013

En toen was het oorverdovend stil

Vanmiddag is mijn meisje haar nieuwe toekomst tegemoet gegaan, zij zijn blij, de roedel is al blij, want zij liggen weer relaxed languit op hun rug te snurken en ik?

Ik voel me vreselijk onthand en het is hier zoooooooooooooo stil, daar moet ik nog heel erg aan wennen..


Al vele tranen hebben gevloeid vandaag en er zullen er vast wel meer volgen de komende week, ik ga me maar bezig houden met nuttige dingen, dan hoef ik er niet zo aan te denken..


Dag Boon, dag schat, gedraag je en laat zien dat je een grote slimme meid bent

Ik hou van jou en dat zal ik altijd blijven doen, ik ben je dankbaar voor alles wat je me geleerd hebt en ik ben blij dat je uitgegroeid bent van een bang, angstig pupje tot een mooie dappere vrolijke vrijdoos... Morgen moet ik nog 1 ding doen dat heel moeilijk zal worden, namelijk jou uitschrijven bij onze DAP, ik denk dat het team daar het ook erg jammer vindt, want ze waren allemaal gek op je, wie niet eigenlijk..... Je hebt vele harten gestolen mop, ook de mijne, maar dat weet je wel



Liefs :'(

vrijdag 4 oktober 2013

Een nieuwe update

Maar deze keer geen leuke, het doet me nog steeds heel veel pijn en ik vind het ook nog steeds moeilijk om het te vertellen, ook deze update zal ik dan ook niet met droge ogen kunnen typen.


Met heel veel pijn in mijn hart heb ik moeten besluiten mijn gekke aap te herplaatsen...
Beanie is nu volwassen geworden en is dusdanig dominant dat het hier niet meer gezellig is, voor haar niet, maar ook zeker niet voor de andere roedelleden.... Na steeds meer regels op te hebben moeten leggen en zien hoe de altijd vrolijke Beanie en de vrolijke roedel veranderden in een gespannen groep die niet meer vrij konden bewegen heb ik mijn kop uit het zand getrokken na de zoveelste clash en het besluit moeten nemen dat dit voor alle partijen niet meer leuk was.

Ik heb contact opgenomen met stichting GINN met de vraag of zij haar weer onder hun vleugels wilden en konden nemen en Beanie kon blijven tot een gouden mandje gevonden was en dat wilden ze...

Ik heb toen een profieltje gemaakt met foto's erbij en zo kwam Boontje op de site, ook werd ze gedeeld op facebook, wat absoluut niet makkelijk was voor mij en ik zat dus regelmatig in tranen als ze weer voorbij kwam.

Een paar weken geleden kwam dan het bericht dat er geinteresseerden voor mijn meisje waren en ik hield mijn hart vast... Want de angst zat er bij mij nog goed in van haar opvang tijd, ik was bang dat ook deze mensen haar zielig zouden vinden en dat is ze niet.

Nou ja, we moesten toch kennis maken en haar potentiele nieuwe baasjes zijn kennis komen maken, MET hun eigen hond. Henriette was er ook bij... Na wat twijfel van mijn kant bleek het toch ontzettend leuk te gaan, de klik was er en ook met Djembe, de Beagle ging het ontzettend leuk.

Na enkele dagen kreeg ik een mail dat ze Beanie graag wilden, ze beseffen zich wie Beanie is en wat haar gewoontetjes zijn, ook dat ze eventueel terug zou kunnen vallen de eerste tijd in onzindelijkheid, nou ja, the worst case scenario zullen we maar zeggen en ze durfden het aan. Tijdens de wandeling bleek ook wel dat ze een goed natuurlijk overwicht hebben, rustig zijn dus zodoende durf ik het ook aan



Komende zondag, 6 oktober ga ik mijn meisje overgeven aan Branko en Monica en nieuwe broer Djembe

Het doet pijn, heel veel pijn, maar het is beter zo, Boontje verdient alleen het beste en dat is hier niet meer, de andere honden in huis verdienen hun rust en ik hoop dat ze weer zo relaxed worden als voorheen.


Branko en Monica, dankjewel dat jullie Beanie haar gouden mandje gaan geven, zorg goed voor mijn hartekind en laat je niet gek maken door haar gekke streken



Liefs Kit